ຄວາມໝາຍຂອງ
"ຍອດຊໍ່ຟ້າ"
ສະບາຍດີບັນດາທ່ານທີ່ຮັກແພງ ມື້ນີ້ພວກເຮົາຈະພາບັນດາທ່ານໄປຮູ້ຈັກກັບຄວາມໝາຍຂອງ “ຍອດຊໍ່ຟ້າ”
ຍອດຊໍ່ຟ້າຢູ່ທີ່ຫຼັງຄາຂອງອາຮາມ (ສີມ) ນັ້ນແມ່ນມີຄວາມເຊື່ອ ແລະ
ເປັນສັນຍາລັກຂອງສະຫວັນຊັ້ນຟ້າ ເຊິ່ງມີຄວາມເຊື່ອໃນພຸດທະປະຫວັດກໍຄື:
ພຣະທັມມະຈັກກັບປະວັດຕະນະສູດ ເຊິ່ງເປັນປະຖົມມະບົດຂອງທັມມະເທດສະໜາ
ກັນທຳອິດຂອງພຣະສັມມາສັມພຸດທະເຈົ້າ ທີ່ພຣະອົງໄດ້ຊົງໂປຣດເທດສະໜາແກ່ “ປັນຈະວັກຄີ”
ທັງຫ້າອົງ ເຊິ່ງມີເນື້ອໃນກ່າວເຖິງ
ຕອນທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າກຳລັງປະຕິບັດຕົນເພື່ອປະຕິເສດທາງສອງສາຍຄື: ບໍ່ເຄັ່ງເກີນໄປ ແລະ
ບໍ່ຍານເກີນໄປ (ເຄັ່ງຫຼາຍຈົນຂາດ, ຍານຫຼາຍສຽງບໍ່ມ່ວນ) ແລ້ວປະຕິບັດທາງສາຍກາງ
(ບໍ່ເຄັ່ງເກີນ, ບໍ່ຍານເກີນ)
ອັນເປັນແບບຢ່າງທີ່ປະຕິບັດທີ່ຖືກຕ້ອງໃຫ້ແກ່ມວນມະນຸດ ແລະ ມີເນື້ອໃນສະແດງເຖິງຂັ້ນຕອນ
ແລະ ການປະຕິບັດໃຫ້ບັນລຸເຖິງ “ອະຣິຍະສັດສີ່” ເພື່ອດໍາເນີນຂັ້ນຕອນການປະພຶດປະຕິບັດ
ແລະ ເຂົ້າໃຈຂອງຄວາມເປັນທຸກ,ໂລມ,ໂກດ,ຫຼົງເພື່ອໄປສູ່ “ພຣະນິພານ” ເຊິ່ງເປັນເປົ້າໝາຍ ແລະ ຈຸດໝາຍສູງສຸດຂອງພຸດທະສາສະໜາ
ໃນເວລາທີ່ພຣະພຸດທະເຈົ້າ ກໍາລັງເທດສະໜາ “ທັມມະຈັກກັບປະວັດຕະນະສູດ” ຢູ່ນັ້ນ
ດວງພຣະເນດພຣະອົງໄດ້ສ່ອງເຫັນ15 ຊັ້ນນາຮົກ, 16 ຊັ້ນສະຫວັນ.
ສະນັ້ນ, ບູຮານລາວຈຶ່ງນິຍົມຖືເອົາຂໍ້ນີ້ເປັນຂໍ້ສູງ (16ຊັ້ນຟ້າ ແລະ
15ຊັ້ນດິນ) ແລະ ໄດ້ປະຕິບັດການເຮັດຍອດຊໍ່ຟ້າ
ຫຼັງຄາຂອງວັດຕາມຂໍ້ຄະຕິດັ່ງກ່າວ ເພື່ອບັນລຸເປົ້າໝາຍຂອງພຸດທະສາສະໜາ
ເພື່ອໃຫ້ຕົນໄດ້ບັນລຸໄປເຖິງສະຫວັນຊັ້ນອະກະນິດຖາ ທີ່ເປັນຊັ້ນສູງສຸດຂອງສວງສະຫວັນ.
ລຳດັບຊັ້ນຂອງສວງສະຫວັນ
ຕາມການແບ່ງໄຕຣພູມມີຄື :
1. ປະຣະນິມມິຕະວະສະວະຕີ.
2. ພຣົມມະປະຣິສັດຊາ.
3. ພຣົມມະປຸໂຣຫິຕາ.
4. ມະຫາພຣົມມາ.
5. ປະຣິດຕາພາ.
6. ອັປປະມານາພາ.
7. ອາພັດສະຣາ.
8. ປະຣິດຕະສຸພາ.
9. ອັປປະມານະສຸພາ.
10. ສຸພະກິນຫາ.
11. ເວຫັບຜະລາ.
12. ອະເວຫາ.
13. ອະຕັບປາ.
14. ສຸທັດສາ.
15. ສຸທັດສີ.
16. ອະກະນິດຖາ.
ດັ້ງນັ້ນ
ການເຮັດຍອດຊໍ່ຟ້າສ່ວນຫຼາຍ ແມ່ນນິຍົມຕາມຫຼັກດັ່ງກ່າວ ແລະ
ເພິ່ນໄດ້ບວກມະນຸດໂລກເຂົ້າໄປອີກຫນຶ່ງຊັ້ນ ດັ່ງນັ້ນພວກເຮົາຈຶ່ງສາມາດສັງເກດເຫັນວ່າ:
ຍອດຊໍ່ຟ້າຫຼາຍສຸດ ຈະມີ 17 ຍອດ.
ໃນອະດີດນັ້ນເພິ່ນໄດ້ກຳນົດຊັ້ນຊໍ່ຟ້າໄວ້ດັ່ງນີ້:
1. ຖ້າເປັນວັດທີ່ເຈົ້າມະຫາຊີວິດ ຈາກວັງຫຼວງຊົງສ້າງແມ່ນ
ໃຫ້ເຮັດຍອດເຄິ່ງກາງເກົ້າຊັ້ນ
2. ຖ້າເປັນວັດທີ່ເຈົ້າມະຫາຊີວິດ ຈາກວັງໜ້າ, ວັງຫຼັງ ແລະ ວັງກາງຊົງສ້າງ ໃຫ້ເຮັດຍອດຢູ່ເຄິ່ງກາງເຈັດຊັ້ນ.
ຖ້າເປັນວັດທີ່ອາມາດ
ແລະ ຂຸນນາງຊົງສ້າງ ໃຫ້ເຮັດຍອດເຄິ່ງກາງຫ້າຊັ້ນ.
ຖ້າເປັນວັດທີ່ປະຊາຊົນພາກັນສ້າງ
ໃຫ້ເຮັດຍອດເຄິ່ງກາງສາມຊັ້ນ.