“ສິນຫ້າ”

“ສິນຫ້າ” ທີ່ຊາວພຸດຄວນປະຕິບັດ

ສະບາຍດີບັນດາທ່ານທີ່ຮັກແພງ ເມື່ອເວົ້າເຖິງ “ສິນຫ້າ” ຫຼາຍທ່ານກໍຄົງຈະເຄີຍໄດ້ຍິນມາແລ້ວ ແລະ ເຊື່ອວ່າບາງທ່ານອາດຈະຮູ້ຄວາມໝາຍຂອງມັນມາກ່ອນແລ້ວ ແຕ່ສໍາລັບທ່ານໃດທີ່ຍັງບໍ່ຮູ້ຄວາມ  ໝາຍມື້ນີ້ ທາງເວັບໄຊທາເກັດຂອງພວກເຮົາມີຄໍາຕອບ. ເຊິ່ງແປຕາມຕົວຄໍາວ່າ ສິນ ຫຼື ສິລະ ແມ່ນແປວ່າ: ປົກກະຕິ ຫຼື ແປວ່າຂໍ້ປະຕິບັດກໍໄດ້ ສິນມີຫຼາຍປະເພດເຊັ່ນ: ສິນຫ້າ, ສິນແປດ, ສິນສິບ, ສິນສອງຮ້ອຍຊາວເຈັດ, ສິນສາມຮ້ອຍສິບເອັດ ມີທັງສິນຂອງຊາວບ້ານ ແລະ ສິນຂອງນັກບວດ, ແຕ່ໃນມື້ນີ້ພວກເຮົາຈະມາກ່າວເຖິງ “ສິນຫ້າ” ທີ່ປັນຍາຊົນທົ່ວໄປຄວນຈະປະຕິບັດດັ່ງນີ້:

ສິນຂໍ້ໜຶ່ງ: (ປານາທິປາຕາເວຣະມະນີສິຂາປະທັງສໍາມາທິຍາມິ) ບໍ່ບຽດບຽນສິ່ງທີ່ມີຊີວິດ (ລວມທັງຄົນ ແລະ ສັດ) ໝາຍຄວາມວ່າ: ສິ່ງໃດທີ່ມີຊີວິດ ມີລົມຫາຍໃຈບໍ່ໃຫ້ບຽດບຽນ ບໍ່ໃຫ້ຂ້າ ບໍ່ໃຫ້ທໍາຮ້າຍ ເພາະທໍາມະດາຂອງສິ່ງທີ່ມີຊີວິດໃຜໆກໍລ້ວນແຕ່ຮັກຊີວິດຂອງຕົນເອງທັງນັ້ນ ຜູ້ໃຫ້ຊີວິດເຮົາຄືຜູ້ທີ່ທໍາດີທີ່ສຸດຕໍ່ເຮົາ ຜູ້ມາທໍາຮ້າຍຊີວິດເຮົາຄືຜູ້ທີ່ກະທໍາອັນຊົ່ວຮ້າຍທີ່ສຸດຕໍ່ເຮົາ.

ສິນຂໍ້ສອງ: (ອະທິນາທະນາເວຣະມະນີສິຂາປະທັງສໍາມາທິຍາມິ) ບໍ່ລັກເອົາວັດຖຸຕ່າງໆທີ່ມີເຈົ້າຂອງແລ້ວໂດຍທີ່ເຈົ້າຂອງບໍ່ໄດ້ອະນຸຍາດໃຫ້ ໝາຍຄວາມວ່າ: ສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ບໍ່ແມ່ນຂອງຕົນເອງຫ້າມຈັບ ຫຼື ລັກເອົາມາເປັນຂອງຕົນເອງຢ່າງເດັດຂາດ.

ສິນຂໍ້ສາມ: (ກາເມສຸມິສາຈາຣະເວຣະມະນີສິຂາປະທັງສໍາມາທິຍາມິ) ບໍ່ປະພຶດຜິດຈະລິຍະທໍາທາງເພດໝາຍຄວາມວ່າ: ບໍ່ຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບລູກເມຍ ຫຼື ຜົວຂອງຄົນອື່ນ ເຊິ່ງຂັດຕໍ່ປະເພນີອັນດີງາມຂອງລາວ ແລະ ຜິດຕໍ່ກົດໝາຍບ້ານເມືອງນໍາອີກ.

ສິນຂໍ້ສີ່: (ມຸສາວາທາເວຣະມະນີສິຂາປາທັງສໍາມາທິຍາມິ) ບໍ່ເວົ້າສິ່ງທີ່ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງໝາຍຄວາມວ່າ: ສິ່ງໃດກໍຕາມທີ່ບໍ່ແມ່ນຄວາມຈິງ ຫຼື ບໍ່ມີຄວາມຈິງບໍ່ຄວນເວົ້າ ເພາະເວົ້າໄປແລ້ວອາດຈະເຮັດໃຫ້ຕົນເອງ ແລະ ຄົນອື່ນເດືອດຮ້ອນໄດ້.

ສິນຂໍ້ຫ້າ: (ສຸຣາເມຣະຍະມັສສະປະມາທະຖານະເວຣະມະນີສິຂາປະທັງສໍາມາທິຍາມິ) ບໍ່ດື່ມສິ່ງມືນເມົາ ແລະ ສິ່ງເສບຕິດປະເພດຕ່າງໆອັນເປັນເຫດໃຫ້ເກີດຄວາມປະໝາດຂາດສະຕິ ສິນຂໍ້ນີ້ສໍາຄັນຫຼາຍເພາະຖ້າປະພຶດຜິດສິນຂໍ້ນີ້ແລ້ວຂໍ້ອື່ນໆກໍມີໂອກາດຜິດເຊັ່ນດຽວກັນ.

ບັນດາທ່ານນີ້ກໍຄື “ສິນຫ້າ” ເຊິ່ງເປັນຂໍ້ປະຕິບັດທີ່ສໍາຄັນທີ່ສຸດ, ສັງຄົມໃດກໍຕາມທີ່ມີຄົນປະຕິບັດສິນຫ້າຂໍ້ນີ້ໄດ້ ສັງຄົມນັ້ນຍ່ອມມີຄວາມສະຫງົບສຸກ ບໍ່ມີການບຽດບຽນ ບໍ່ມີຄົນອິດສາກັນ ບໍ່ມີຄົນຂີ້ລັກ ບໍ່ມີຄົນປະພຶດຜິດຈາລິຍະທໍາທາງເພດ ບໍ່ມີຄົນນອກໃຈສາມີພັນລະຍາ ບໍ່ມີຄົນຂີ້ຕົວະ ບໍ່ມີຄົນເສບສິ່ງເສບຕິດ, ມືນເມົາ ດັ່ງນັ້ນຜູ້ອ່ານລອງຄິດເບິ່ງວ່າສົງຄົມມະນຸດຈະເປັນຕາຢູ່ຂຶ້ນສໍ່າໃດ? ສັງຄົມມີສັນຕິສຸກຄອບຄົວອົບອຸ່ນ ຄົນມີສິນທໍາ ມີຈິດໃຈເມດຕາກະລຸນາ ຊ່ວຍເຫຼືອເກື້ອກູນເຊີ່ງກັນ ແລະ ກັນແບບນີ້ແລ້ວຈະບໍ່ໃຫ້ເປັນແດນສະຫວັນໄດ້ແນວໃດ ເພາະເມືອງສະຫວັນນັ້ນເປັນຊື່ສະຖານທີ່ ທີ່ມີແຕ່ຄວາມສຸກສະບາຍ ເປັນແດນຂອງຄົນມີສິນທັມ ການປະຕິບັດສິນມີອະນີິສົງຢ່າງໃຫຍ່ຫຼວງ ບຸກຄົນໃດກໍມີຕາມຕ້ອງການຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງໃນຊີວິດ ຈຶ່ງຈໍາເປັນຢ່າງຍິ່ງຕໍ່ການປະຕິບັດສິນ ຫຼື ການຮັກສາສິນ. ສິນເປັນກໍາແພງກັ້ນບໍ່ໃຫ້ຕົກໄປສູ່ທີ່ຊົ່ວຄືນະລົກເປັນຕົ້ນ, ສິນເປັນຂັ້ນໄດເພື່ອກ້າວໄປສູ່ຄວາມມີຊີວິດທີ່ດີ ສຸກສະບາຍທັງໃນຊາດນີ້ ແລະ ຊາດໜ້າ. ພຣະພຸດທະເຈົ້າສັນລະເສີນບຸກຄົນທີ່ປະຕິບັດສິນວ່າ: ເປັນຜູ້ທີ່ເກີດມາໂດຍບໍ່ເສຍຊາດເກີດ ມີຄວາມເປັນມະນຸດໂດຍສົມບູນ. ບຸກຄົນມີສິນລະທັມຍ່ອມມີຈິດໃຈເບີກບານ, ແຈ່ມໃສ, ສະຫງົບ ໂດຍບໍ່ມີຄວາມທຸກຮ້ອນໃຈ.